Cyberpesten bij je kind 
(deel 2)

Ann: “Vorige week ging ik naar de school van mijn zoon Jim, voor het oudercontact. Ik wist dat hij problemen had op school: zijn punten waren een stuk gezakt en hij had ook meegedaan aan een vechtpartij. Ik was verbaasd dat niet alleen de klasleerkracht, maar ook de directrice bij het gesprek aanwezig was. Ze vertelden dat Jim de slimste jongen van de klas, Sam, gepest had. “Ook dat nog?!”, dacht ik bij mezelf. 

Jim had Sam onder druk gezet om de oplossingen van een grote huistaak op Facebook te zetten. 

Ik vroeg me af of dat nu echt zo erg is. Het is toch normaal dat klasgenoten elkaar helpen? De directrice en klasleerkracht legden mij uit dat Jim Sam echt bang had gemaakt. Daardoor was ik overtuigd dat het gedrag van mijn zoon niet OK was. Jim vond van niet: hij had geen spijt. Hoe kon ik hem laten beseffen dat zijn gedrag niet OK was? Ik belde met de leerlingbegeleider. Het CLB en de leerlingbegeleider gaan Jim helpen om zijn schoolresultaten en gedrag te verbeteren. Ik doe ook mijn best om thuis wat meer tijd te maken voor mijn zoon. Hopelijk komt hij snel uit de problemen en zal het beter gaan op school.”

Dr. Christel Peeters, kinder- en jeugdpsychiater: “Volwassenen mogen cyberpesten zeker niet relativeren. Ouders kunnen hun kinderen best duidelijk maken dat cyberpesten ernstig is en dat het nooit aanvaardbaar is.”

Gie Deboutte, voorzitter van het Vlaams netwerk “Kies Kleur Tegen Pesten”: “Steun je kind onvoorwaardelijk, ook als het iets negatiefs heeft gedaan, zoals cyberpesten. Stimuleer je kind om zelf verantwoordelijkheid te nemen om de situatie op te lossen. Dit kan bijvoorbeeld door sorry te zeggen tegen het slachtoffer, op een manier zodat het slachtoffer zich beter zal voelen.”

Jacek: “Dat telefoontje van Hasna’s ouders was een onaangename verrassing. Ze belden me om te zeggen dat mijn dochter Laila hun dochter Hasna pestte. Laila had via Facebook chat gemene berichten naar Hasna gestuurd. 

Ik was erg boos en maakte me zorgen. Waarom zou mijn dochter zoiets doen? Wat gaan de mensen denken over ons gezin? 

Ik stuurde Laila naar haar kamer. De volgende ochtend vroeg ik aan haar hoe het zo ver had kunnen komen. Laila gaf toe dat ze de berichten had gestuurd, maar ze vertelde ook dat Hasna eerder al gemeen tegen haar deed. Het was dus een ruzie die altijd maar erger was geworden. Ik belde de ouders van Hasna terug, om hen ook de andere kant van het verhaal te vertellen. Ze waren echter nog steeds boos op Laila. Daarom zei ik tegen haar dat ze sorry moet zeggen tegen Hasna. Ik hoop dat ze dat zal doen.”

Professor Heidi Vandebosch, expert cyberpesten: “Communicatie via nieuwe media verloopt via heel wat hindernissen: het gebeurt vaak via tekst en zonder dat je de persoon met wie je praat kunt zien. Daardoor kan het zijn dat je dingen zegt die je in het echte leven niet zou durven zeggen (bijvoorbeeld schelden of gemene berichten sturen). Het kan ook zijn dat je iemands woorden verkeerd begrijpt, waardoor er misverstanden ontstaan. Daarom is het belangrijk dat je ruzies en misverstanden in het echte leven uitpraat, voor de situatie online erger zal worden.”

Professor Bart Soenens, expert opvoedingsstijlen en co-auteur van het boek “Vitamines voor Groei”: “Jacek leek vooral bezorgd om het beeld dat anderen hebben van zijn gezin, en minder om de gevoelens van zijn dochter Laila. Hij strafte haar en liet haar daarna pas vertellen wat er was gebeurd. Je kind laten vertellen is echter de belangrijke eerste stap. Jacek vroeg terecht dat dochter Laila zich zou verontschuldigen. Hij kan haar vragen om zelf een voorstel te doen over hoe ze best sorry kan zeggen tegen Hasna. Zo betrekt hij zijn dochter bij het zoeken naar een oplossing.”

Juliano: “Mijn zoon Alessandro huilde bijna toen hij het kwam vertellen. Hij had het Facebook-profiel van Tim, een stille jongen uit de klas, gehackt en er beledigende berichten op gezet. 

De populaire jongens in zijn klas hadden hem onder druk gezet om dit te doen. Als hij het niet deed, zouden ze hem uitlachen. 

Ik was erg teleurgesteld in mijn zoon. Alessandro kreeg van mij een straf: hij mocht een maand niet meer op Facebook gaan. Daar was hij heel kwaad om, maar het leek me de enige manier om hem te straffen. Ik stelde voor aan de school dat ze een gesprek zou regelen tussen Alessandro en Tim. De school vond dit een goed idee. Alessandro zei nadien dat hij blij was dat hij sorry kon zeggen tegen Tim. Dat gesprek was dus een succes. Ik vind wel dat de school ook de andere populaire pestkoppen moet aanpakken. Want zij zijn toch ook schuldig?”

Gie Deboutte, voorzitter van het Vlaams netwerk “Kies Kleur Tegen Pesten”: “Voor Juliano is dit vast geen makkelijke situatie. Zijn zoon is dader van pesten, maar is toch eigenlijk ook slachtoffer (van groepsdruk). Je kan als ouder begrip tonen voor je kind, maar het is zeker belangrijk om te benadrukken dat pesten niet door de beugel kan. Het is goed dat Juliano samenwerkt met de school om het pesten aan te pakken. Dat vergroot de kansen op succes.”

Professor Eva Lievens, expert ICT- en mediarecht: “Iemands Facebook profiel hacken is strafbaar, dat staat in het Belgisch Strafwetboek. Het is belangrijk dat tieners weten dat ze de wet overtreden, als ze zoiets doen.”

Professor Heidi Vandebosch, expert cyberpesten: “Het gebeurt vaak dat kinderen of tieners onder druk van pestkoppen mee gaan pesten. Dat kan om verschillende redenen: omdat ze erbij willen horen, omdat ze bang zijn dat ze anders zelf gepest zullen worden,... Als ouder is het belangrijk dat je luistert naar het verhaal van je kind en te weten komt wat de reden is van zijn of haar gedrag.”

Dr. Christel Peeters, kinder- en jeugdpsychiater: “Wijs je kind op zijn of haar eigen verantwoordelijkheid: je kind is meester over zijn of haar eigen gedrag en moet rekening houden met de gevolgen van dat gedrag. De pestkop laten praten met het slachtoffer is een goede keuze, het werkt vaak beter dan straffen.”

Professor Bart Soenens, expert opvoedingsstijlen en co-auteur van het boek “Vitamines voor Groei”: “Facebook afnemen lijkt me een nogal willekeurige straf, die niet is afgestemd op het gedrag van tiener Alessandro (die bijvoorbeeld al spijt toonde). Dit kan ertoe leiden dat Alessandro kwaad zal worden op zijn vader en in de toekomst zo’n dingen niet meer zal komen vertellen.”